Στις πλαγιές του μυθικού βουνού των Κενταύρων δύο από τα πιο γνωστά και όμορφα κεφαλοχώρια του Πηλίου, η Πορταριά και η Μακρινίτσα, συμπληρώνουν με την ξεχωριστή παρουσία τους μια μοναδική τοπιογραφία που κρατά επάξια το ταξιδιωτικό ενδιαφέρον ψηλά, χειμώνα - καλοκαίρι
Ο Παγασητικός κόλπος με την ήρεμη θάλασσά του και η πόλη του Βόλου θαρρείς μοιάζουν από εδώ ψηλά να απλώνονται τα πόδια σου! Ολόγυρα πλατάνια, καστανιές, τρεχούμενα νερά, κατάφυτες πλαγιές, σκιερές ρεματιές, συμπληρώνουν μια μαγική τοπιογραφία.
Θέα από τη Μακρινίτσα στο Βόλο και τον Παγασητικό.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Μέσα σε αυτήν την πλούσια εναλλαγή των φυσικών στοιχείων ξεχωρίζουν σαν ανθρώπινα στολίδια τα διάσημα πλέον πηλιορείτικα χωριά της Πορταριάς και της Μακρινίτσας. Οι δροσερές πλατείες τους, τα παραδοσιακά καλοβαλμένα πηλειορίτικα αρχοντικά τους, οι γραφικές ταβέρνες αλλά και οι αμέτρητοι ξενώνες για κάθε γούστο και βαλάντιο, σκιαγραφούν σε αυτά τα δύο χωριά τον τέλειο προορισμό.
Μοναδικό μειονέκτημα της περιοχής που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής για το περιηγητικό, το ιστορικό ενδιαφέρον της, αλλά και τη φυσική ομορφιά της, είναι η συρροή οχημάτων και ανθρώπων που συνωστίζονται στα στενά σοκάκια των οικισμών τα τριήμερα και τις πολυήμερες αργίες.
Αν έχετε την πολυτέλεια της επιλογής, καλύτερα αποφασίστε να έρθετε εδώ ένα απλό Σαββατοκύριακο, ώστε να νιώσετε με ηρεμία όλη τη μαγεία του ανοιξιάτικου πηλιορείτικου τοπίου, να ζήσετε τη θαλπωρή του χωριού και φυσικά να έχετε την άνεση να επιλέξετε χωρίς συμβιβασμούς το κατάλυμα που σας αρέσει.
Στις γειτονιές της Μακρινίτσας, στο βάθος διακρίνεται η Πορταριά.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Ξεκινώντας από το κέντρο του Βόλου οι ευδιάκριτες πινακίδες εύκολα θα σας δείξουν την πορεία που θα πρέπει ν' ακολουθήσετε για τα χωριά του Κεντρικού Πηλίου. Ο ασφάλτινος δρόμος καθώς φιδοσέρνεται στις δασωμένες και απότομες πλαγιές με γρήγορα και απανωτά στριφογυρίσματα, ξεφεύγει από τη βουή της πόλης.
Κάθε στροφή και μια ανάσα ανακούφισης καθώς γρήγορα κερδίζετε υψόμετρο ενώ το τοπίο βαθμηδόν ομορφαίνει όσο ξεμακραίνετε από τον συνωστισμό της πόλης. Ανακασιά, Ανω Βόλος, Κατηχώρι και τελικά Πορταριά. Ούτε το καταλαβαίνεις για πότε έφτασες.
Η κεντρική πλατεία της Πορταριάς με τα θεόρατα πλατάνια, τις άφθονες γλάστρες με τις ανθισμένες ορτανσίες.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Οσες φορές και να έχετε έρθει εδώ στην Πορταριά που θεωρείται από τους πλέον προσφιλείς προορισμούς στο Πήλιο -καθώς είναι κομβικό σημείο λόγω θέσης-, επιβάλλεται να σταθείτε για λίγο στην πλατανοσκέπαστη πλατεία του χωριού. Στη συνέχεια χαράξτε τη δική σας πορεία. Ο ένας δρόμος που φεύγει βορειοανατολικά τραβά για τα Χάνια και συνεχίζει για Ζαγορά, Τσαγκαράδα, Κισσό και τ' άλλα χωριά του Ανατολικού Πηλίου που βλέπουν Αιγαίο. Ο άλλος φεύγει βόρεια και καταλήγει μετά μια σύντομη μα ευχάριστη περιπλάνηση, στην αρχοντική Μακρινίτσα.
Η γοητευτική πύλη στο Βόρειο Πήλιο
Στα ύστερα βυζαντινά χρόνια, στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα η Πορταριά αναπτυσσόταν ο εύπορος οικισμός Δρυανούβαινα ο οποίος αργότερα εξελίχθηκε σε ισχυρό βιοτεχνικό και μεταποιητικό κέντρο, κυρίως επεξεργασίας δερμάτων. Η Πορταριά, όπως και τα περισσότερα χωριά του Πηλίου, ξεσηκώθηκε μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα το 1821. Ομως ο Δράμαλης κατεβαίνοντας για την Πελοπόννησο πέρασε από φωτιά και τσεκούρι το πλούσιο κεφαλοχώρι.
Η εκκλησία της Παναγιάς Πορταρέας είναι κτίσμα του 1276.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Από νωρίς έγινε δημοφιλής τουριστικός προορισμός λόγω του θαυμάσιου κλίματος και του μοναδικού φυσικού κάλλους της περιοχής. Εδώ λειτούργησε στις αρχές του 20ού αιώνα το «Θεοξένια», ένα από τα παλιότερα ορεινά ξενοδοχεία της χώρας που καταστράφηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεγάλο μέρος του χωριού κάηκε από τους Γερμανούς το 1943. Γλίτωσαν πέντε μεγάλα τριώροφα αρχοντικά που αναπαλαιωμένα πλέον κοσμούν τον καλαίσθητο οικισμό.
Το κεφαλοχώρι, που αγναντεύει τον Παγασητικό από ύψος 650 μέτρων, οφείλει το όνομά του στο εκκλησάκι της Παναγιάς Πορταρέας (κτίσμα του (1276). Η πλατεία Μελίνας Μερκούρη με τις ολόδροσες βρύσες, τα θεόρατα πλατάνια, τις άφθονες γλάστρες με τις ανθισμένες ορτανσίες και τον επιβλητικό ναό του Αγ. Νικολάου (1856) είναι το πιο πολύκοσμο μέρος του Πηλίου. Εδώ σταματούν όλοι για να ξεμουδιάσουν, να πιουν έναν καφέ, να σεργιανίσουν για λίγο στα γραφικά καλντερίμια, να κάνουν κάποιες μικροαγορές από τα καταστήματα των παραδοσιακών προϊόντων (πολλά από αυτά τα παρασκευάζει ο Γυναικείος Αγροτουριστικός Συνεταιρισμός Πορταριάς).
Η Πορταριά από νωρίς έγινε δημοφιλής τουριστικός προορισμός λόγω του θαυμάσιου κλίματος και του μοναδικού φυσικού κάλλους της περιοχής.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Τα εντυπωσιακά αρχοντικά μαρτυρούν τη μακρόχρονη ιστορία του χωριού και αποτελούν στο σύνολό τους αντιπροσωπευτικά δείγματα πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. Τα πλέον χαρακτηριστικά είναι του Αθανασάκη, του Ζούλια, του Κανταρτζή, του Σπυρίδη. Οπωσδήποτε να επισκεφθείτε την τοποθεσία «Κάραβος» όπου ένας μικρός καταρράκτης που πηγάζει από την πηγή «Μάνα», σκορπά τα κρυστάλλινα νερά του αλλά και την παραδοσιακή πέτρινη θολωτή βρύση του Τσοποτού.
Λίγο πιο πάνω το μοναστήρι του Αϊ-Γιάννη του Προδρόμου προσεγγίζεται με τα πόδια. Οπωσδήποτε αξίζει να επισκεφθείτε το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Πορταριάς που στεγάζεται στο χαρακτηρισμένο διατηρητέο και πλέον αναπαλαιωμένο αρχοντικό Ζούλια. Εδώ θα δείτε το ιστορικό αρχείο της Πορταριάς, αντικείμενα της καθημερινής ζωής και στοιχεία της πολιτιστικής ακμής της Πορταριάς. Στους υπόλοιπους χώρους φιλοξενούνται κατά καιρούς σημαντικές εκθέσεις, ενώ στον προαύλιο χώρο το καλοκαίρι πραγματοποιούνται πολιτιστικές εκδηλώσεις (24210 21664 & 39644).
Πορταριά, παντού λιθόκτιστες κρήνες χαρίζουν δροσιά στον επισκέπτη.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Παραδοσιακό στολίδι τεσσάρων εποχών
Μόλις 2,5 χιλιόμετρα χωρίζουν την Πορταριά από τη Μακρινίτσα. Οι γειτονιές της κτισμένες ανάμεσα στη βαθιά χαράδρα «Μέγα Ρέμα» και στον γυμνό ορεινό όγκο του Σαρακήνικου, κυριολεκτικά μοιάζουν να γλιστρούν ομαλά στην πλαγιά του βουνού.
Πιθανόν το όνομα της Μακρινίτσας να οφείλεται στην ύπαρξη του μοναστηριού της Μακρινιτίσσης Θεοτόκου Οξείας Επισκέψεως (13ος αι.) που ιδρύθηκε από τον άρχοντα της Μαγνησίας Κωνσταντίνο Μαλιασηνό. Γύρω από τη μονή άρχισαν σιγά σιγά να σχηματίζονται οι πρώτοι οικιστικοί πυρήνες κυρίως από τους ακτήμονες εργάτες που δούλευαν στα πλούσια κτήματα του μοναστηριού. Ιδιαίτερη ανάπτυξη γνώρισε κατά τον 18ο και τον 19ο αιώνα όταν ιδρύθηκαν τα περίφημα σχολεία της (τέσσερα δημοτικά, ένα διδακτήριο και ένα Παρθεναγωγείο).
Στη χωμάτινη διαδρομή που οδηγεί από την Πορταριά στο χωριό Δράκεια.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν ενάντια στους Οθωμανούς μαζί με τα περισσότερα χωριά του Πηλίου και την υπόλοιπη Ελλάδα, το 1821. Παρόλα αυτά, όταν ο Τούρκος πασάς Δράμαλης κατέβηκε νότια για να καταπνίξει την επανάσταση στην Πελοπόννησο, ισοπέδωσε στο πέρασμά του το πλούσιο κεφαλοχώρι. Ενα χωριό «κόσμημα» μοιάζει σήμερα η Μακρινίτσα που έχει χαρακτηρισθεί «παραδοσιακός οικισμός απόλυτης προστασίας» από το 1980 με Προεδρικό Διάταγμα. Η εκκλησία του Αϊ-Γεράσιμου βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της Μακρινίτσας, στη συνοικία Κακουνά - 800 υψόμ. ενώ οι γειτονιές της Κουκουράβας, οι χαμηλότερες προς την πλευρά του Βόλου, έχουν υψόμετρο 500. Οχήματα δεν μπαίνουν μέσα στον οικισμό, όμως στην είσοδό του υπάρχει χώρος στάθμευσης. Τους επισκέπτες καλωσορίζει μια από τις πιο όμορφες πλατείες της ορεινής Ελλάδας με τα θεόρατα πλατάνια και τις βρύσες, απ' όπου τρέχει το κρυστάλλινο «Αθάνατο νερό» όπως λένε οι ντόπιοι, προσφέροντας ταυτόχρονα πανοραμική θέα στον Παγασητικό και στην πόλη του Βόλου. Εδώ βρίσκεται ο ναός του Αϊ-Γιάννη (19ου αι.), αλλά και το διάσημο παραδοσιακό καφενείο με την τοιχογραφία του Λέσβιου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ.
Αξια προσοχής είναι η Βασιλική της Μεταμόρφωσης που βρίσκεται λίγο κάτω από την πλατεία και είναι έργο του λαϊκού αρχιτέκτονα Δήμου Ζουπανιώτη που έκτισε στο Πήλιο πολλές εκκλησίες.
Μακρινίτσα, οι γειτονιές της είναι κτισμένες ανάμεσα στη χαράδρα «Μέγα Ρέμα» και στον γυμνό ορεινό όγκο του Σαρακήνικου.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Λίγο ψηλότερα από την πλατεία βρίσκεται η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου με λιθανάγλυφα που πιθανόν να προέρχονται από την παλιά μονή της Θεοτόκου Οξείας Επισκέψεως. Για να έχετε μια αντιπροσωπευτική εικόνα της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής ψάξτε να βρείτε το κλασικό παραδοσιακό αρχοντικό Χατζηκώστα, το αρχοντικό Καραβέργου με το πολυγωνικό σαχνισί και το ανακαινισμένο του Μουσλή που λειτούργησε ως ξενώνας.
Στη συνοικία Κουκουράβα ξεχωρίζει το αρχοντικό Γουργιώτη με το ασυνήθιστο ανοιχτό κεντρικό χαγιάτι και ιδιαίτερα ο πύργος Σκοτεινιώτη, ένα λιτό πυργόσπιτο, πρόγονος του περίτεχνου πηλιορείτικου αρχοντικού που βλέπουμε σήμερα. Οπωσδήποτε πρέπει να περάσετε και μια βόλτα από το Κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης: Στεγάζεται στο αρχοντικό Μαυράκη - Βατσαρέα (24280 69040)
Στις ανοιξιάτικες εξοχές της Μακρινίτσας.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Διαδρομές σε άσφαλτο και χώμα
Πορταριά - Δράκεια
Ενας καινούργιος ασφαλτοστρωμένος δρόμος που δεν αναφέρεται στους περισσότερους χάρτες, ξεκινά από τα Χάνια και κατηφορίζει προς Δράκεια. Για όσους αρέσκονται στις χωμάτινες περιπέτειες, μια δεύτερη αλλά χωμάτινη διαδρομή που κινείται παράλληλα με την ασφάλτινη, καταλήγει επίσης στη Δράκεια μέσα από μια κατάφυτη τοπιογραφία όπου διάφορα δασικά είδη αλληλοσυμπλέκονται. Ακολουθώντας είτε τον χωμάτινο είτε τον ασφάλτινο δρόμο δεν θα χρειαστεί να διανύσετε περισσότερα από 8 πανέμορφα χιλιόμετρα. Το χωριό σας καλωσορίζει με τα λιθόστρωτα καλντερίμια και τις πρόσχαρες αυλές του γεμάτες ολάνθιστους κήπους, ακόμη και στην καρδιά του χειμώνα. Η οικιστική δομή της Δράκειας αναπτύχθηκε γύρω από το παλιό κεντρικό καλντερίμι που έχει ισοπεδώσει σήμερα ο ασφαλτόδρομος. Το χωριό χωρίζεται σε δύο γειτονιές με ισάριθμες πλατείες. Στην Πλατεία Θυσίας με τον θεόρατο πλάτανο και τη δροσερή βρύση συναντάμε τον ναό του Αγ. Νικολάου. Αξιόλογη είναι επίσης η εκκλησία του Αγ. Σπυρίδωνα με το λεπτοδουλεμένο τέμπλο. Ανάμεσα στα παλιά σπίτια συναντάς ακόμη και σήμερα παραδοσιακά εργαστήρια ξυλογλυπτικής. Από τα ελάχιστα αρχοντικά που γλίτωσαν τη μανία του Εγκέλαδου η οποία βασάνισε αρκετά στο παρελθόν το Πήλιο, ξεχωρίζει αυτό του Τριαντάφυλλου που είναι διακοσμημένο με τοιχογραφίες του 18ου αι., ξυλόγλυπτα και ζωγραφιστά ταβάνια.
Λεπτομέρεια από κρήνη στη Μακρινίτσα.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Μακρινίτσα - Μονή Σουρβίας
Από τη Μακρινίτσα θα βγείτε στον Βόλο και στο ύψος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας θα στρίψετε προς τον οικισμό Φυτόκο. Εδώ θα ρωτήσετε να σας δείξουν τον δρόμο για τη μονή Σουρβίας. Θα περάσετε τη μονή Γοργοεπήκου και θα βρεθείτε να περιπλανιέστε σ' ένα μεσαίου υψομέτρου (400-500 μ.) τοπίο, κατάφυτο από οπωρώνες, πλατάνια, βελανιδιές, σκίνους και κουμαριές. Οι στροφές είναι άφθονες και τις πρόχειρες ταμπέλες που υπάρχουν σε κάποια σημεία πιθανόν να μην τις δείτε.
Η χρήση ενός καλού χάρτη ή ακόμη καλύτερα Gps, θ' αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμη. Ομως αξίζει τον κόπο. Το μοναστήρι είναι από τα παλιότερα της Θεσσαλίας και καθώς κουρνιάζει σε σημείο που σκιάζεται από θεόρατες βελανιδιές, κερδίζει τις εντυπώσεις. Αυτήν την εποχή πραγματοποιούνται έργα αναστύλωσης. Στην επιστροφή μπορείτε να στρίψετε προς Κερασιά κι από εκεί μέσω ασφάλτινου δρόμου να συνεχίσετε για Βόλο.
Πορταριά: στη θέση «Κάραβος» σχηματίζεται ένας μικρός καταρράκτης.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Εξερευνήσεις σε δασικούς δρόμους
Με τα πόδια
Ακολουθώντας το παλιό λιθόστρωτο καλντερίμι που συνέδεε τη Μακρινίτσα με τον Βόλο, θα κατηφορίσετε μέσα από εντυπωσιακά αρχοντικά έως την Αγία Μαγδαληνή και τη χαμηλότερη γειτονιά Κουκουράβα.
Τοιχογραφίες από την εκκλησία της Παναγίας Πορταρέας.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Ενδιαφέρον είναι το μονοπάτι που ξεκινά από το ύψος της μονής του Αγίου Γεράσιμου (στο ψηλότερο σημείο της Μακρινίτσας) και συνεχίζει με συνεχείς στροφές μέσα στο δρυοδάσος, μέχρι το ξωκλήσι του Προφ. Ηλία (950 υψόμ.). Στο ίδιο σημείο μπορείτε ένα έρθετε ακολουθώντας και σύντομο χωματόδρομο.
Με αυτοκίνητο 4x4
Μακρινίτσα γεφύρι Καρυάς: Για τους φανατικούς της τετρακίνησης αναφέρουμε ενδεικτικά την επίπονη χωμάτινη διαδρομή που ξεκινά από το ύψος της μονής του Αγίου Γεράσιμου και συνεχίζει με απανωτές στροφές μέσα στο δρυοδάσος μέχρι το ξωκλήσι του Προφ. Ηλία (950 υψόμ.).
Πορεία στο ανθισμένο Πήλιο.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Από εδώ και πάνω οι δασικοί δρόμοι γίνονται δύσβατοι καθώς διασχίζουν σκιερά και υγρά δάση οξιάς. Πάντως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι η διαδρομή έως το πέτρινο γεφύρι της Καρυάς (8 χλμ.).
Πορταριά - Μακρινίτσα από το βουνό
Από το κέντρο της Πορταριάς θα ακολουθήσετε τον δρόμο που οδηγεί στις ψηλότερες γειτονιές. Σύντομα το ασφάλτινο οδόστρωμα γίνεται χωμάτινο καθώς ο δρόμος με συνεχείς στροφές κερδίζει ύψος.
Διασχίζετε δάσος με θεόρατες καστανιές και συνεχίζετε ώσπου να πέσετε στον δασικό δρόμο που έρχεται από τα Χάνια.
Το πέτρινο γεφύρι της Καρυάς βρίσκεται καλά κρυμμένο στο δασωμένο ανάγλυφο του Πηλίου.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
www.viewsofgreece.gr
Σε αυτό το σημείο θα στρίψετε αριστερά και με προσοχή στην άφθονη λάσπη που υπάρχει παντού αυτήν την εποχή, αλλά και στα νεροφαγώματα θα συνεχίσετε για περίπου 10 χιλιόμετρα έως τις γειτονιές της Μακρινίτσας.
Fast Info
Διά χειρός Θεόφιλου: Στις αρχές του 20ού αιώνα ο λαϊκός Μυτιληνιός ζωγράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ έζησε στο Πήλιο για αρκετά χρόνια. Το Λαογραφικό Μουσείο Θεόφιλου στεγάζεται στην Ανακασιά Πηλίου, στο αρχοντικό του Κόντου.
Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου: Φιλοξενείται στο επιβλητικό παραδοσιακό αρχοντικό Τοπαλή (1844) με στοιχεία πολεμόπυργου, όπου θα δείτε πώς ήταν οργανωμένη μια εύπορη πηλιορείτικη κατοικία του 19ου αι. (24280 99505).
Εδρα βοεβόδα: Οι Τούρκοι ανακήρυξαν τη Μακρινίτσα έδρα του βοεβόδα (τούρκος τοποτηρητής) που επιτηρούσε τα βακούφικα χωριά του Πηλίου. Οι φόροι που εισπράττονταν από αυτά τα χωριά κατέληγαν σε φτωχούς και άπορους μουσουλμάνους.
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου